Το Σάββατο 6/12 ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα αστυνομικού στο κέντρο των Εξαρχείων. Από εκείνη τη στιγμή ξεσπούν κοινωνικές αναταραχές με αφορμή τη δολοφονία και την κρατική καταστολή. Η ίδια πολιτική που όπλισε και οπλίζει το χέρι των μπάτσων και παρακρατικές ομάδες - ”αγανακτισμένους” πολίτες, είναι η ίδια που έχει αθωώσει τους δολοφόνους των: Κουμή, Κανελλοπούλου, Καλτεζά, Τεμπονέρα, (...), προωθεί βασανιστήρια σε μετανάστες στα Αστυνομικά Τμήματα και “παρατάσσει” τα ΜΑΤ σε κάθε κινητοποίηση. Είναι η ίδια πολιτική που με ασπίδα τις δυνάμεις καταστολής προστατεύει τα συμφέροντα των ήδη προνομιακών ομάδων. Με την δολοφονία του Αλέξανδρου το κράτος απέδειξε ότι δεν διώκει μόνο τις ιδέες αλλά αμφισβητεί το δικαίωμα στην ύπαρξη.
Οι κοινωνικές αυτές αναταραχές αποτελούν συσσωρευμένη αγανάκτηση λόγω των αντιδραστικών μέτρων σε εκπαίδευση, εργασία αλλά και της συρρίκνωσης των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων στο φόντο τόσο της οικονομικής (καπιταλιστικής) κρίσης όσο και στο όνομα της δικιάς μας ασφάλειας, όπου όλα πρέπει να παρακολουθούνται και καθετί διαφορετικό να θεωρείται ύποπτο. Σε μια κοινωνία όπου η “ανάπτυξη” βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπων και περιβάλλοντος η δολοφονία του 15χρονου ήταν η σπίθα που οδήγησε χιλιάδες διαδηλωτές στο δρόμο.
Άμεση αντίδραση υπήρξε από ολόκληρη την κοινωνία, τους εργαζόμενους με απεργίες, τους μαθητές με καταλήψεις σχολείων και τους φοιτητές οι οποίοι απάντησαν στο ζήτημα της κρατικής καταστολής και της ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων καταλαμβάνοντας τις σχολές τους. Επίσης έθεσαν τα ιδιαίτερα εκπαιδευτικά ζητήματα που σε συνδυασμό με τα αιτήματα των συνδικάτων και των μαθητών οδήγησαν στις μαζικότερες και πιο διεκδικητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων.
Οι μόνοι υπεύθυνοι είναι η Κυβέρνηση των ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ και οι πολιτικές των κυβερνήσεων Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Το μακρύ χέρι των κυβερνήσεων στο δρόμο είναι τα ΜΜΕ, η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, τα ΜΑΤ και οι ασφαλίτες, που καταστέλλουν, δολοφονούν και αθωώνονται.
Η απάντηση σε όλα αυτά μπορεί και πρέπει να είναι οι νικηφόροι και μαζικοί κοινωνικοί αγώνες. Οι φοιτητές, οι μαθητές, οι μετανάστες και οι εργαζόμενοι όλοι μαζί να απαιτήσουμε την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των Κυβερνήσεων που την εφαρμόζουν.
Απαιτούμε:
Να ρίξουμε την Κυβέρνηση των Δολοφόνων και κάθε κυβέρνηση της ίδιας πολιτικής.
Να καταδικαστούν οι Δολοφόνοι και οι πολιτικοί αυτουργοί.
Να καταργηθούν τα σώματα καταστολής (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΥΜΕΤ, Ειδικοί Φρουροί), κάθε μέσο καταστολής - παρακολούθησης (κάμερες, κ.α.) και να καταργηθούν οι Τρομονόμοι.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων – Απόσυρση των κατηγοριών.
Παλεύουμε:
Ενάντια στην πολιτική που καταστέλλει και δολοφονεί.
Ενάντια στην πολιτική που θίγει τα εργασιακά μας δικαιώματα.
Ενάντια στην πολιτική που καταστρέφει το περιβάλλον και τις ζωές μας.
Για αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους και για όλες. Καμιά ιδιωτική πρωτοβουλία στην εκπαίδευση.
Για συνολική ανατροπή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης (κατάργηση του Ασύλου, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, νέος Νόμος-Πλαίσιο, Πειθαρχικά κ.α.).
Καλούμε σε:
Συγκέντρωση - Πορεία στην κεντρική πλατεία το Σάββατο 27/12 στις 12:00.
Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι ούτε αθώοι ούτε ένοχοι... είναι ΔΙΚΑΙΟΙ!
Ετικέτες Κοινωνικά, Κρατική Καταστολή, Πολιτικά