Κοινωνία ή Κράτος;

Τα τελευταία χρόνια εντείνεται η επίθεση σε εκπαίδευση, εργασία και πραγματοποιείται συρρίκνωση των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων στο φόντο τόσο της μεθοδευμένης οικονομικής (καπιταλιστικής) κρίσης όσο και στο όνομα της δικιάς μας “τεχνητής” ανασφάλειας, όπου όλα πρέπει να παρακολουθούνται και καθετί διαφορετικό να απομονώνεται, να καταστέλλεται και να διώκεται ποινικά.

Αυτή η κατάσταση είχε ως φυσικό επακόλουθο τον κοινωνικό αναβρασμό και την ανάγκη για πολιτικές ζυμώσεις που ξεφεύγουν από τα στενά πλαίσια της Βουλής και της εκπροσώπησης των 300, πάνω σε μια βάση αμεσοδημοκρατίας, αδιαμεσολάβητης έκφρασης μέσα σε αμφιθέατρα, σχολικές αίθουσες, στον δρόμο... παντού, σε ολόκληρη την κοινωνία.

Σε μια “ανάπτυξη” που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπων και περιβάλλοντος η δικαιολογημένη αντίδραση της κοινωνίας, ως απάντηση σε αυτήν την επίθεση, βρήκε απέναντι της την καταστολή. Καταστολή που εκφράστηκε με ξυλοδαρμούς συνταξιούχων, φοιτητών, μαθητών, εργαζόμενων, με ρίψη χημικών σε διαδηλωτές, με στέρηση δικαιωμάτων σε συλληφθέντες. Ένας κρατικός μηχανισμός βίαιος και αυθαίρετος.

Εργατικά ατυχήματα, αυτοκτονίες στον στρατό, “αυτοκτονίες” μέσα σε κρατητήρια (υπόθεση Καραλευτέρη), βασανιστήρια μεταναστών, δολοφονία στη Λευκίμμη, (...), δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά είναι η ουσία της κρατικής αντιμετώπισης. Αποκορύφωμα αποτέλεσε η δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου με ό,τι επακολούθησε, αλλά και η πρόσφατη επίθεση στην Κωνσταντίνα Κούνεβα με οξύ.

Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών-στριών και Οικιακού Προσωπικού, μάχιμη συνδικαλίστρια. Μαχόταν ενάντια στις καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, τις κλεμμένες υπερωρίες, τη διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σ’ αυτά που πραγματικά παίρνουν, την επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, την μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας.

Ένας κανόνας που δεν μας είναι άγνωστος αλλά αποτελεί μια παγιωμένη κατάσταση και στην περιοχή μας με τους εργαζόμενους στην ΔΕΗ. Εργαζόμενοι οι οποίοι εξαναγκάζονται σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου (2μηνες, 6μηνες) παραμένοντας στην δουλειά απλήρωτοι και μη έχοντας την δυνατότητα να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους μέσω κάποιου συλλογικού οργάνου, αλλά και οδηγούμενοι μέσω της ανασφάλειας να αναζητούν το “βόλεμα” μέσω κάποιου κομματικού μηχανισμού. Επιπρόσθετα οι δίμηνες συμβάσεις δεν επιτρέπουν τους εργαζόμενους να εγγραφούν στο ταμείο ανεργίας ώστε να πάρουν το επίδομα. Όλα αυτά οδηγούν σε κατάσταση ομηρίας χιλιάδες εργαζόμενους της περιοχής μας με μοναδικούς επωφελούμενους τους εργολάβους αλλά και τα τοπικά πολιτικά συμφέροντα που καταφέρνουν με αυτόν τον τρόπο να αναπαράγουν την εξουσία τους.

Το κράτος που λειτουργεί σε πλήρη σύμπλευση με τα συμφέροντα των εταιριών εις βάρος των εργαζομένων, αλλά και όλης της κοινωνίας, καταστέλλει και φιμώνει κάθε φωνή που αντίκειται σε όλα αυτά. Παραδείγματα αποτελούν και οι προσπάθειες φίμωσης της δικιάς μας φωνής απέναντι σε όλα αυτά με το στήσιμο ενός “χριστουγεννιάτικου” δέντρου στο κέντρο της πόλης μας με φωτογραφίες από τα πρόσφατα γεγονότα της καταστολής και του κοινωνικού αγώνα. Το δέντρο “κλάπηκε μυστηριωδώς” κατά τη διάρκεια της νύχτας χωρίς καμία προειδοποίηση. Η απάντηση του Δήμου ήταν: “δεν γνωρίζω / δεν απαντώ”. Επιπρόσθετα ένας μηχανισμός φίμωσης λειτούργησε άμεσα αφαιρώντας τις αφίσες, που ανακοίνωναν πορεία, μέσα σε λιγότερο από 4 ώρες. Από αυτόν τον μηχανισμό δεν ξέφυγε και το πανό (με σύνθημα: Στις Τράπεζες Λεφτά, στην Κοινωνία Σφαίρες) που κρεμάστηκε μετά το τέλος της πορείας και “εξαφανίστηκε” μέσα σε μισή ώρα. Η δική μας απάντηση σε αυτή τη τακτική, ήταν η δυναμική πορεία που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο. Η φωτογράφηση των συμμετεχόντων από ασφαλίτες και η προσπάθεια παρεμπόδισης της έξω από το αστυνομικό τμήμα δεν μας φοβίζουν. Η πορεία συνεχίστηκε φωνάζοντας συνθήματα, μοιράζοντας κείμενα αντιπληροφόρησης, γράφοντας συνθήματα και κατέληξε στο κέντρο της πόλης. Η δική μας απάντηση θα είναι η συνεχής παρουσία στα τεκταινόμενα που μας αφορούν.

Το κράτος και οι μηχανισμοί των ΜΜΕ και της αστυνομίας εξυπηρετώντας τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα αποδεικνύουν καθημερινά ότι έχουν ως στόχο την διατήρηση της κανονικότητας. Μιας κανονικότητας που προβάλλεται ως φυσιολογική κατεύθυνση για την αναπαραγωγή των θεσμών που στηρίζουν το σύστημα, από την εκπαίδευση και τις υπάρχουσες εργασιακές σχέσεις έως και τον καταναλωτισμό με στόχο την διαφύλαξη των κερδών και την αποδοχή αυτής της διαδικασίας ως της μόνης πραγματικής και λειτουργικής λύσης. H παρουσίαση της ως μόνη λύση περιορίζει τα περιθώρια για την έμπρακτη αμφισβήτηση της. Κανονικότητα που στην ουσία της δημιουργεί ανισότητες και εκμετάλλευση, μπορεί και πρέπει να έχει ως απάντηση τους νικηφόρους και μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Οι φοιτητές, οι μαθητές, οι μετανάστες και οι εργαζόμενοι όλοι μαζί να απαιτήσουμε την ανατροπή αυτής της πολιτικής απέναντι σε ένα κράτος που την προτάσσει ως μονόδρομο.

Καλούμε σε:

  • Εκδήλωση στο Σύλλογο Κατά των Εξαρτήσεων (Κομνηνών 9, έναντι του σκακιστικού συλλόγου) την Κυριακή 04/01, 18:00. Θα γίνει συζήτηση με θέμα “Κρατική Βία κι Εμείς” και προβολή ντοκιμαντέρ.

  • Συγκέντρωση - Πορεία την Δευτέρα 05/01 από την Κεντρική Πλατεία στης 12:00.

0 Comments:

Post a Comment




 

Copyright 2006| Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger Beta by Blogcrowds.
No part of the content or the blog may be reproduced without prior written permission.